Biofilters as buildings in environmental engineering

Vol. 544 (12) 2017 / wtorek, 30 października, 2018

(in Polish)

M. Wierzbińska

DOI: 10.15199/33.2017.12.09

Volume 544; Issue 12
Pages 27-30

Accepted for publication: 10.10.2017 r.

Biofiltration is one of the alternative methods of odor removal. This malodorous are present in low concentrations in waste gases. The advantage, beside a relatively low investment and operating costs, is the fact that this process is practically waste-free. This gives a real removal of impurities and not only a change of place or form of their occurrence, without generating additional waste. This causes the biofiltration of gases is the preferred method currently worldwide. Biofilters filled with filter material are used for deodorization of waste gases. In this packed bed there are microorganisms which reduce of pollution to CO2 and H2O. Sources of malodorous gases differ in respect of composition of the exhaust gases, the pollutant load, pH, temperature or humidity of post-processing. Therefore, biofilters operating in the industry vary the parameters and the degree expandable installation for deodorization. Biofilters are used in all kinds of sewage wells which are in the form of small filters but most of all make a challenge on a large industrial scale where they take the dimensions of buildings covering an area of 100 m2. Then they need a massive foundation and bars supporting the biofilter, made from carefully selected materials and building permits. Keywords: biofilter; installation for biofiltration; deodorization; odor; gas purification.
  1. Abluftreinigung – Theorie Und Praxis biologischer Und alternativer Technologien. 1995. Kongreβzentrum Igls (materiały konferencyjne BD.13). Wien.
  2. Amargo®. http://www.amargo.pl (dostęp 15.11.2015 r.).
  3. Cebula Jan, Piotr Sakiewicz, Krzysztof Piotrowski i in. 2015. „Zastosowanie wielofunkcyjnego sorbentu haloizytowego Halofill do oczyszczania złożonych mieszanin gazów odlotowych wytwarzanych w wybranych procesach biotechnologicznych”. II Konferencja Naukowo-Techniczna „Sorbenty mineralne”. Surowce, Energetyka, Ochrona Środowiska, Nowoczesne Technologie. Kraków.
  4. Chmiel Klaudia, Michał Palica i in. 1999. „Biodegradacja trietyloaminy przy użyciu złoża torfowego”. Zeszyt Naukowy Wydziału Budownictwa i Inżynierii Środowiska Politechniki Koszalińskiej. Seria: Inżynieria Środowiska 15: 293.
  5. Eko Norm Sp. z o.o. http://www.ekonorm.pl/biofiltry-stork/#rodzaje-biofiltrow (dostęp 20.12.2015 r.).
  6. Eko Partnerzy Sp. z o.o. http://www.ekopartnerzy.pl (dostęp 10.11.2008 r.).
  7. Eko Partnerzy Sp. z o.o. http://www.ekopartnerzy.pl/pl,produkty,filtry_lawowe.html (dostęp 15.11.2015 r.).
  8. Jorio Hasnaá, Louise Bibeau, Guy Viel, Michéle Heitz. 2000. „Effects of gas flow rate and inlet concentration on xylene vapors biofiltration performance”. Chemical Engineering Journal 76: 209 – 221.
  9. Namkoong Wan, Joon-Seok Park, Jean Vander Gheynst. 2003. „Biofiltration of gasoline vapor by compost media”. Environmental Pollution 121: 181 – 187.
  10. Nikiema Josiane, Matthieu Girard, Ryszard Brzeziński, Michéle Heitz. 2009. „Biofiltration of methane using an inorganic filter bed: Influence of inlet load and nitrogen concentration”. Canadian Journal of Civil Engineering 36 (12): 1903 – 1910. DOI: 10.1139/L09-144.
  11. Nikiema Josiane, Michéle Heitz. 2010. „The use of inorganic packing materials dyring methane biofiltration”. Hindawi Publishing Corporation International Journal of Chemical Endineering, Vol. 2010. DOI: 10.1155/2010/573149.
  12. Palica Michał, Krzysztof Piotrowski. 1997. „Badanie procesu dezodoryzacji powietrza zawierającego trietyloaminę przy użyciu złoża kopostowego”. Chemia i Inżynieria Ekologiczna T. 4 (5).
  13. Royal Canin Polska Sp. z o.o. http://www.royal-canin.pl/aktualnosci/inwestycja-w-biofiltry (dostęp 15.11.2015 r.).
  14. Sołtys Józef, Joachim Schomburg, Piotr Sakiewicz i in. 2013. „Haloizyt ze złoża Dunino jako surowiec do wytwarzania sorbentów mineralnych”. I Konferencja Naukowo-Techniczna „Sorbenty mineralne”. Kraków.
  15. Suschka Jan. 2000. Złoża i filtry biologiczne. Wydawnictwo Filii Politechniki Łódzkiej w Bielsku-Białej.
  16. Szklarczyk Mirosław. 1991. Biologiczne oczyszczanie gazów odlotowych. Wrocław. Wyd. Politechniki Wrocławskiej.
  17. Szklarczyk Mirosław, Maciej Czemarmazowicz. 1997. „Biologiczne oczyszczanie gazów – stan obecny i perspektywy rozwoju”. Biotechnologia: 108 – 116.
  18. Tholander Inżynieria Środowiska Sp. z o.o. 2015. Materiały informacyjne i dokumentacyjne.
  19. Wierzbińska Monika. 2006. Wykorzystanie włókien naturalnych do dezodoryzacji gazów odlotowych. Bielsko-Biała. Akademia Techniczno-Humanistyczna, Wydział Nauk o Materiałach i Środowisku (rozprawa doktorska).
  20. Wierzbińska Monika. 2008. „Estimation of the Influence of Sorption Properties of Selected Natural Fibres on the Efficiency of Deodorisation Processes of Industrial Waste-Gases”. Fibres and Textiles in Eastern Europe, vol. 16 (1): 108 – 112.
  21. Wierzbińska Monika. 2010. „Zastosowanie metody biofiltracji do dezodoryzacji gazów odlotowych przy wykorzystaniu złóż włóknistych. Część III. Badania efektywności biofiltracji odorów przy zastosowaniu złóż będących mieszaniną wybranych materiałów pochodzenia naturalnego”. Ochrona Powietrza i Problemy Odpadów (3): 96 – 107.
  22. Wierzbińska Monika. 2010. „Zastosowanie metody biofiltracji do dezodoryzacji gazów odlotowych przy wykorzystaniu złóż włóknistych. Część IV. Analiza sprawności biofiltrów w zależności od zastosowanego złoża włóknistego oraz badania materiału filtracyjnego po eksploatacji”. Ochrona Powietrza i Problemy Odpadów (4): 142 – 154
Monika Wierzbińska, Ph. D. Eng. - University of Technology and Humanities in Bielsko-Biała, Faculty of Materials, Building and Environmental Engineering

Monika Wierzbińska, Ph. D. Eng.

mwierzbinska@ath.bielsko.pl

Full paper is available at Publisher house SIGMA-NOT Sp. z o.o. webpage

DOI: 10.15199/33.2017.12.09